De afgelopen 2 blogs bespraken
we de basiscriteria voor ons droomhuisje. Nadat we online vele huizen hadden bekeken werd het tijd om de overstap te maken van digitaal kijken naar bezichtigen. Dit is iets wat we keer
op keer uitstelden. In eerste instantie wilden we pas echt gaan kijken tijdens een
open huizen dag. Omdat we in april niet konden, leek ons de open huize dag van
oktober een mooie gelegenheid. De open huizen route leek zo aantrekkelijk, vanwege het vrijblijvende karakter. Alleen oktober duurder nog zo lang. Gelukkig kwam er een soort
open huizen route voorbij die een stuk eerder was dan oktober.
De makelaar van één van de huizen
die we via funda volgden hield namelijk zijn eigen open huizen dag. Toen we dit zagen, waren we
over de streep. De eerste bezichtiging werd op de kalender gezet.
Aan het einde van een een drukke werkdag was het zover.
We stonden voor de deur van ons te bezichtigen huis. Zou dit ons droomhuis al
blijken te zijn? Nee.... dat was het niet bepaald. Ons eerste bezichtigde huis
was een huis dat via een woonstichting jarenlang verhuurd was geweest. En het
huis was een beetje op. Nu hadden we al gezien op de foto’s dat er een nieuwe
keuken in moest. Maar toen we binnenkwamen zagen we al snel dat ook vloeren,
kozijnen en verwarming aan vervanging toe waren. Daarnaast leken de ruimtes op de foto's toch wat groter. En op de foto's leken ze niet al te groot. We zouden er wel kunnen wonen, maar dan
zouden we maanden lang aan het klussen zijn én het zou al snel te krap worden. Nu kunnen we echt wel een lamp
ophangen, een gaatje boren en een muurtje witten, maar om ons nu ervaren
klussers te noemen.... nee. En we hadden ook niet de ambitie om hobby klussers te worden.
Was er dan alleen slecht nieuws?
Natuurlijk niet. Tijdens het bezoek aan ons eerste huis vertelde de makelaar
een huis te koop te hebben voor dezelfde prijs. Dit huis zou mogelijkerwijs wel aan onze
wensen voldoen. Dit huis bleek ook die dag open huis te hebben. Dat
betekende dat wij dezelfde avond nog een tweede bezichtiging hadden. Ook dit
huis was helaas niet ons droomhuis. Maar het zat wel al een stukje dichter bij onze
wensen. Allereerst had het huis een zeer mooie tuin. Daarnaast had het een mooie
keuken. En dat is best handig als één van je hobby's koken is. Helaas was ook
hier teveel kluswerk. Minder dan in het vorige huis, maar wel meer dan
wenselijk. En ook hier vielen de slaapkamers qua grootte tegen.
Ons droomhuis was nog niet
gevonden. Maar we hadden wel een aantal dingen geleerd. De belangrijkste les was: huizen kijken is leuk. Daarnaast was de tuin was toch
belangrijker dan ik in eerste instantie had gedacht. Een grote tuin was toch best aantrekkelijk. Geen voetbalveld in de achtertuin maar wel een behoorlijke tuin waar het in de zomer goed vertoeven is. Verder kwamen we tot de conclusie dat het belangrijk voor ons was dat het huis instapklaar is. Een beetje klussen mag en is
onontkoombaar, maar we wilden onszelf niet terug zien op tv, omdat we maanden
aan een stuk aan het klussen waren en nog steeds geen einde in zicht was. Tenslotte was het
belangrijk dat de hoofdslaapkamer minimaal ruimte had voor ons bed, 2
nachtkastjes en een grote kledingkast.
Een iets grote huis leek ons wel haalbaar omdat
we tot dat moment aan het kijken waren voor huizen waar we zeker van waren dat
we ze konden betalen. Nu werd het echter tijd om eens met een hypotheekverstrekker
te praten om een reëel beeld op te doen van onze mogelijkheden. Hierdoor hoefden we ook minder voorzichtig huizen te bekijken.Volgende week zullen we verder terug
te blikken op de huizenjacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten